Na świecie na każde 100 mieszkańców, od 6 do 40 jest zarażonych wirusem brodawczaka ludzkiego, w zależności od regionu i grupy wiekowej. Uważa się, że 90% ludzi spotyka się z nim w swoim życiu, ale wielu leczy się. Jednak w niektórych przypadkach HPV może prowadzić do tragicznych konsekwencji. Powiemy Ci, skąd pochodzi ten wirus, jak go leczyć, dlaczego tak ważne jest poddawanie się regularnym badaniom i nie zapominanie o profilaktyce.
Co to jest wirus brodawczaka ludzkiego
HPV oznacza wirusa brodawczaka ludzkiego. Zakorzenia się w głębokich warstwach skóry, a jego rozmnażanie odbywa się w górnych warstwach nabłonka. Wychwytując komórkę, wirus zakłóca normalny mechanizm jej podziału. W rezultacie pojawiają się nowotwory. Możesz zobaczyć, jak wyglądają na zdjęciu.
Rodzaje HPV
W przypadku wirusa brodawczaka ludzkiego bardzo ważne jest określenie jego rodzaju. Dzięki genotypowaniu HPV można przewidzieć przyszłą chorobę. Jeśli jest kilka wirusów, choroba przebiega niekorzystnie.
Zgodnie z ich przejawami wirusy dzielą się na następujące genotypy wskazane w tabeli:
Typ HPV |
Wpływ na ciało |
|---|---|
1, 2, 3, 4, 53 i 44 |
powodują pojawianie się brodawek na podeszwach stóp i są bezpieczne pod względem onkologicznym |
10, 28 i 49 |
prowokować powstawanie płaskich brodawek |
21 i 27 |
powodują powstawanie brodawek pospolitych na skórze (rzadko na błonach śluzowych) |
6, 11, 13, 16, 18, 31, 33, 35 |
prowokować powstawanie brodawek narządów płciowych i brodawczaków na genitaliach |
30, 39, 40, 42, 43, 52, 55, 56, 57, 58, 59, 61, 62, 67, 68, 69, 70 |
najniebezpieczniejsze typy HPV wywołujące nowotwory sklasyfikowane jako przedrakowe |
82 |
może powodować raka szyjki macicy |
58 i 66 |
niosą ze sobą średnie ryzyko rakotwórcze |
31, 45, 51, 56 i 66 |
są uważane za wysoce onkogenne, ponieważ mogą powodować guz nowotworowy. HPV typu 51 występuje rzadko u mężczyzn, ale mogą one przenosić infekcję poprzez zarażanie swoich partnerów. Te typy HPV są często określane jako HRC (wysokie ryzyko rakotwórcze) |
Jak przenoszony jest wirus HPV?
Wirus brodawczaka przenosi się tylko z osoby na osobę. Główną drogą transmisji jest droga seksualna. Bardzo łatwo się nim zarazić, ponieważ cząsteczki wirusa są znikome, dlatego nawet prezerwatywy nie chronią przed nimi w 100%, choć nieco zmniejszają ryzyko przeniesienia. Możliwa jest również infekcja poprzez pocałunek lub domowy sposób. Nie jest odporny na infekcje HPV i dzieci (zwykle występuje podczas porodu).
Wirus brodawczaka ludzkiego: objawy
Wiele osób żyje z chorobą przez długi czas i nie zdaje sobie sprawy z jej obecności, natomiast przy aktywnym życiu seksualnym są potencjalnymi nosicielami. Jak długo trwa okres inkubacji? Od 5 miesięcy do kilku lat. Najczęściej choroba przebiega bezobjawowo, a po pewnym czasie organizm sam się leczy.
Wirusy są aktywowane z różnych powodów: spadku odporności, choroby, silnego stresu, po czym rozmnażają się i manifestują. Najczęściej ludzie odkrywają problem, gdy na ciele pojawiają się małe brodawki, które są głównym objawem HPV.
Pośrednie objawy wirusa brodawczaka ludzkiego mogą obejmować:
- uczucie obecności ciała obcego w jamie ustnej, gardle, krtani, przełyku;
- ból podczas stosunku;
- plamienia po stosunku (stosunek płciowy);
- bolesność podczas wypróżnień, ślady świeżej krwi w kale (z lokalizacją doodbytniczą).
Wśród kobiet
Objawy HPV u kobiet to pojawienie się brodawek narządów płciowych. Są to płaskie ciała lub małe spiczaste narośla po wewnętrznej stronie pochwy, zewnętrzne wargi sromowe. Brodawki pojedyncze lub mnogie mogą pojawić się również na rękach, nogach, głowie, szyi, a nawet w jamie ustnej na błonie śluzowej języka. Są w większości bezbolesne. Zapewniają większy dyskomfort psychiczny i estetyczny.
u mężczyzn
W przypadku zarażenia groźnym wirusem u mężczyzn możliwa jest grudka prącia i jąder. To różowe lub żółte brodawczaki, które wystają nieco ponad skórę. Kolejnym nieprzyjemnym objawem HPV u mężczyzn jest choroba Bowena. Są to czerwone, przypominające płytki naloty, narośla na żołędzi prącia. Brodawczaki mogą również pojawić się na dłoniach, twarzy, podeszwach stóp i innych częściach ciała.
Diagnostyka wirusa brodawczaka ludzkiego
Najprostszą metodą diagnostyczną jest wizualne badanie pacjenta. Ponadto przeprowadza się szereg testów w celu identyfikacji patogenu. Obecnie istnieje wiele dokładnych sposobów, aby zidentyfikować nie tylko sam fakt obecności wirusa brodawczaka ludzkiego we krwi, ale także dowiedzieć się, do jakiego rodzaju należy - niebezpieczny lub nieszkodliwy.
Testy HPV
Zazwyczaj ginekolog, urolog lub dermatolog wystawia skierowanie na badania, które pacjentka musi przejść. Jaką listę testów na HPV należy zdać:
- Histologia tkankowa- metoda polega na pobraniu bardzo małej próbki tkanki, którą bada się pod mikroskopem na obecność komórek dotkniętych wirusem.
- Kolposkopia- oględziny szyjki macicy za pomocą specjalnego urządzenia (kolposkopu).
- PCR- metoda wykrywania wirusa DNA we krwi, wymazie śluzówki lub moczu. W rzadkich przypadkach materiałem do analizy staje się płyn owodniowy. PCR pomaga określić całkowite miano wirusa (miara ciężkości choroby).
- Badanie cytologiczne- pobierany jest wymaz z szyjki macicy, a następnie badany. Głównym kryterium obecności infekcji wirusem brodawczaka jest obecność specjalnych komórek - koilocytów i dyskeratocytów.
Ale najdokładniejszy jest test Digene. Metoda została nazwana na cześć korporacji, która ją opracowała. Do badań pobiera się wymaz z cewki moczowej lub kanału szyjki macicy. Podczas testu analizowane są fragmenty DNA, które określają szczep wirusa, jego stężenie i inne wskaźniki.
Wirus brodawczaka ludzkiego: leczenie i leki
Wiele osób interesuje się: czy można wyleczyć HPV na zawsze? Niestety, nie ma jeszcze schematów leczenia, które mogłyby zabić wirusa ze 100% gwarancją. Wybór metody zależy od rodzaju HPV i patologii, którą spowodował. Z reguły wirus brodawczaka ludzkiego leczy się lekami, a guzy usuwa się chirurgicznie.
Leki przeciwwirusowe
Specjalne leki na wirusa brodawczaka ludzkiego blokują jego rozmnażanie i pomagają wzmocnić układ odpornościowy. Takie środki przeciwwirusowe są produkowane w różnych postaciach: tabletek, roztworów do wstrzykiwań, kremów i maści, czopków doodbytniczych i dopochwowych.
Najskuteczniejsze leki na HPV to:
- Balsam na bazie ekstraktów roślinnych wspomagający usuwanie brodawczaków;
- Spray z aktywowanym kwasem lukrecjowym, stosowany przeciwko silnie onkogennym typom wirusa;
- Immunomodulator w postaci proszku do iniekcji domięśniowych na bazie kwaśnego peptydoglikanu z kiełków ziemniaka;
- Miejscowy immunomodulator z interferonem alfa-2b, stosowany w połączeniu z innymi lekami przeciwwirusowymi;
- Inozyna atsedoben dimepranol - immunostymulant w postaci tabletek;
- Immunomodulator i środek przeciwwirusowy na bazie alloferonu-1, który pomaga pozbyć się onkogennych i nieonkogennych typów HPV;
- Lek, który ma miejscowe przeciwwirusowe działanie immunomodulujące, pomaga w współistniejących infekcjach seksualnych;
- Środek antyseptyczny, który można stosować zewnętrznie. Dosłownie wgryza się w zakażone tkanki i niszczy pasożytniczą mikroflorę.
W sieci można również znaleźć wiele przepisów na tradycyjną medycynę przeciwko HPV. Jednak możesz ich używać tylko po konsultacji z lekarzem, w przeciwnym razie ryzykujesz pogorszenie sytuacji.
Metody fizjoterapeutyczne i chirurgiczne
Przy wyraźnych objawach wirusa brodawczaka ludzkiego leczenie prowadzi się metodami fizjoterapeutycznymi lub interwencją chirurgiczną. Poniższe procedury pomogą usunąć nowotwory.
Laseroterapia
Za pomocą lasera dochodzi do wypalania tkanek nowotworowych i kauteryzacji naczyń krwionośnych, co eliminuje ryzyko wtórnych infekcji i zapobiega krwawieniu. Możliwe są jednak konsekwencje, takie jak poważne oparzenia termiczne i pojawienie się mokrej rany.
Kriodestrukcja
Różne nowotwory są narażone na działanie ciekłego azotu, w wyniku czego ulegają zniszczeniu i znikają.
Radiochirurgia
Nowotwory są usuwane przez ekspozycję na fale radiowe o wysokiej częstotliwości.
Elektrokoagulacja
Brodawki są wypalane przez prąd elektryczny o wysokiej częstotliwości. Po zabiegu w miejscu nowotworu tworzy się strup, który po kilku dniach wysycha i odpada, a pod nim pozostaje czysta skóra.
HPV a ciąża
HPV w ciele dziewczynki zwykle objawia się, gdy układ odpornościowy jest osłabiony, w tym w czasie ciąży. Aktywacja wirusa w okresie rodzenia dziecka jest również spowodowana zwiększoną zawartością hormonów płciowych, na które reaguje. Wiele kobiet doświadcza HPV po raz pierwszy i ostatni w czasie ciąży.
Czy HPV i ciążę można bezpiecznie połączyć? W większości przypadków mogą, ale wiele zależy od rodzaju wirusa. Na przykład typy 6 i 11 wirusa wywołują pojawienie się brodawek narządów płciowych na genitaliach matki. Ich obecność może powodować brodawczakowatość krtani u noworodka. Jednak cięcie cesarskie zmniejsza prawdopodobieństwo infekcji 5-krotnie.
Aby zminimalizować ryzyko infekcji w czasie ciąży, należy się na nią przygotować. Konieczne jest zwiększenie odporności i zdanie niezbędnych testów, w tym test na HPV. Wtedy planowanie ciąży zakończy się sukcesem. Jeśli zostaną zidentyfikowane problemy, oznacza to, że musisz być leczony przed poczęciem.
Zapobieganie HPV
Metody zapobiegania wirusowi brodawczaka ludzkiego obejmują szereg zaleceń klinicznych, których powinien przestrzegać każdy dorosły. Obejmują one:
- Kontrola życia seksualnego - największe prawdopodobieństwo infekcji występuje przy ciągłej zmianie partnerów. Warto pamiętać, że wirus HPV przenoszony jest również poprzez seks oralny.
- Seks chroniony – prezerwatywy nie gwarantują pełnej ochrony, ponieważ cząsteczki HPV są bardzo małe i mogą wnikać w materiał. Ale w większości przypadków zmniejszają ryzyko przeniesienia do minimum.
- Higiena osobista - nie pozwalaj nikomu, nawet znajomym, używać Twojego ręcznika do ciała.
- Regularne wizyty u ginekologa lub urologa - oprócz poddania się badaniu konieczne jest regularne wykonywanie badań przesiewowych w kierunku HPV (np. w laboratorium medycznym).
Szczepionka przeciw HPV
Szczepienia pomagają wzmocnić układ odpornościowy, zapewniając niezawodną ochronę przed wirusem brodawczaka ludzkiego. Najskuteczniej zrobić to przed rozpoczęciem aktywności seksualnej. Do chwili obecnej opracowano dwie szczepionki chroniące przed HPV:
- Lek skuteczny przeciwko typom 6, 11, 16 i 18 wirusa jest dozwolony w większości stanów, aw niektórych z nich (Niemcy, USA, Francja) jest objęty planem szczepień obowiązkowych.
- Lek do zapobiegania zakażeniom 16 i 18 typami HPV jest w trakcie badań klinicznych.
Szczepienie odbywa się w trzech etapach. Odstęp między pierwszym a drugim wstrzyknięciem wynosi dwa miesiące, ostatnią dawkę podaje się po kolejnych czterech miesiącach. Wydajność w przypadku trzech wstrzyknięć wynosi 95-100%.
Do chwili obecnej istnieją dowody na to, że działanie szczepionki utrzymuje się przez długi czas i ponowne szczepienie nie jest wymagane. Wśród skutków ubocznych podczas wprowadzania szczepionki wyróżnia się zaczerwienienie i obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, niewielki wzrost temperatury ciała.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zwraca uwagę na wysoką skuteczność i bezpieczeństwo szczepień przeciwko HPV. Zawsze lepiej jest zapobiegać chorobie niż później z nią walczyć.